Ocena użytkowników: / 0
SÅ‚abyÅšwietny 

WIELKI TYDZIE?

Pi?? warunków dobrej spowiedzi

Elementy strukturalne, które stanowi? momenty konstytutywne tego sakramentu, znamy pod poj?ciem „pi?ciu warunków dobrej spowiedzi”. Wielu teologów wspó?czesnych ma uwagi do terminu „warunek”, poniewa? samo poj?cie warunku kojarzy si? z czym? biernym. Bardziej poprawne jest mówienie o „pi?ciu aktach penitenta”, gdy? tutaj cz?owiek jest podmiotem a nie punktem odniesienia do warunku. To jest zupe?nie inna p?aszczyzna, poniewa? zawsze zgromadzenie, wspólnota, cz?owiek s? podmiotem ka?dego dzia?ania liturgicznego, równie? w przypadku sakramentu pokuty.Te pi?? aktów penitenta to:
1. RACHUNEK SUMIENIA

2. ?AL ZA GRZECHY
Rozró?niamy dwa zasadnicze rodzaje ?alu za grzechy, w zale?no?ci od motywu. Jeden i drugi jest wystarczaj?cy do wa?no?ci spowiedzi.

• ?al doskona?y – Pierwszy ?al nazywa si? ?alem doskona?ym, gdzie motywem ?alu jest mi?o?? do Boga: Kocham Boga i ?a?uj? tego co zrobi?em, wiem, ?e ?le post?pi?em i ?e poprzez to z?o sprawi?em przykro?? Bogu.
• ?al niedoskona?y (mniej doskona?y) – to drugie poj?cie jest bardziej poprawne, bo nazwa „niedoskona?y” mo?e budzi? w?tpliwo?ci, ?e jest on z?ym ?alem. Motywem tego ?alu nie jest ju? mi?o?? do Pana Boga, tylko strach wynikaj?cy ze ?wiadomo?ci konsekwencji grzechu, czyli strach przed kar?, przed pot?pieniem wiecznym, przed piek?em. Jest on tak silny, ?e budzi poczucie ?alu. To jest taki minimalistyczny ?al, ale wystarczaj?cy do wa?no?ci sakramentu.

Do ?alu doskona?ego dochodzimy poprzez ?al mniej doskona?y, to jest naturalny proces, przebiegaj?cy od motywów ni?szych do wy?szych. Chcemy si? ratowa?, bo chcemy by? zbawieni, dlatego cz?owiek b?dzie robi? wszystko, ?eby unikn?? piek?a, i ten motyw owej kary wiecznej, która si? jawi jako skutek za pope?nione grzechy – zw?aszcza ci??kie i trwanie w tych grzechach – budzi poczucie ?alu. Jest to pierwszy krok do mi?o?ci Pana Boga, gdy? zbawienie jest uczestnictwem na wieki we wspólnocie z Bogiem.

3. MOCNE POSTANOWIENIE POPRAWY
Warunek trzeci – mocne postanowienie poprawy – jest naturaln? konsekwencj? rachunku sumienia i ?alu za grzechy, dlatego te? postanowienie poprawy musi spe?nia? kilka zasadniczych warunków. Musi ono by?:

• Realne – mo?liwe do wykonania.
• Proporcjonalne w stosunku do winy.
• Konkretne – z jednego, konkretnego grzechu i nad nim skupiamy uwag? je?li chodzi o prac? nad sob?, a dopiero pó?niej, poradzimy sobie z danym grzechem w sposób przynajmniej wystarczaj?cy, bierzemy si? za nast?pne. I jest tutaj zasada, je?li nie ma grzechów ci??kich, s? same grzechy lekkie, to rozpoczynamy od tego grzechu, który si? najcz??ciej pojawia, lub od grzechu, który w swoim skutku wywo?uje najwi?ksze szkody.

4. WYZNANIE GRZECHÓW
Pastoralny wymiar sakramentu – jest to sakrament, który powinien rozwi?zywa? nasze problemy moralne:

1. Sakrament ten to jedyny ze ?rodków o charakterze nadprzyrodzonym – wszystkie inne ?rodki np. rozmowa z osob? kompetentn?, lektura, nawet Pisma ?w., s? potrzebne i godne pochwa?y, ale ?aden z tych ?rodków nie ma waloru sakramentu, tylko ten jeden jest sakramentem.
2. Po drugie jego si?? jest to, ?e jest to ?rodek, który ma form? dialogu, to nie jest rozmowa o ogó?ach tylko dotycz?ca konkretnego problemu konkretnego cz?owieka

5. ZADO??UCZYNIENIE

1. WYPE?NIENIE POKUTY – W praktyce zado??uczynienie polega na wype?nieniu nadanej i przyj?tej pokuty. Pokuta musi by? przyj?ta a spowiednik nadaj?c pokut? musi wiedzie? czy ta osoba jest w stanie j? wype?ni?. Je?li nie, to powinien zmieni? pokut?, albo rozci?gn?? czas jej wype?nienia. Nie mo?e odes?a? kogo? od konfesjona?u z brakiem 100% pewno?ci czy jest w stanie wype?ni? nadan? pokut?. Powinna te? by? zachowana zasada proporcjonalno?ci – zadana pokuta powinna by? proporcjonalna w stosunku do winy, tak aby ten, który ma na?o?on? pokut? ze ?wiadomo?ci wielko?ci tej pokuty sam móg? doj?? do ?wiadomo?ci pope?nionego z?a. Musi by? zachowany pewien element wychowawczy.
2. WYRÓWNANIE SZKODY – Drugi warunek zado??uczynienia to jest wyrównanie szkody materialnej i duchowej. Przy szkodzie materialnej jest tzw. obowi?zek restytucji – oddanie rzeczy zabranej, czy zniszczonej. Restytucja opiera si? na sprawiedliwo?ci: nikt nie ma prawa do niczego co nie jest jego w?asno?ci? i to zarówno w przypadku mienia prywatnego jak i spo?ecznego. Je?li kto? nie jest w stanie odda? danej rzeczy, to powinien wyrówna? szkod? przez ekwiwalent materialny. Przy du?ej warto?ci materialnej ma prawo to roz?o?y? na d?u?szy okres czasowy. Je?eli kto? nie jest w stanie czego? zwróci? (np. nie ma kontaktu z dan? osob? lub nie istnieje dana instytucja), to powinien w formie restytucji przekaza? jak?? cz??? materialn? na cel dobroczynny.

SAKRAMENTY w KK - Spowied?